Бичлэг оруулалгүй их уджээ. Энэ зун нийтдээ 2500 орчим километр ийш тийш үсчин цовхочсон байна. Орон даяар борооны шимээр тун сайхан зун боллоо доо. Яагаад ч ногоо ургахгүй байх гэмээр газраар хүртэл ургаад, замын хажуугаар уулын тагд ургасан юм шиг л өвс ногоо сагсайгаад л, сайн ургадаг газраа бол бүүр ярих юм биш, дотор нь нэг орчуул төөрөөд баларч байгаам чинь, тэгээл төөрч өлсөж үхэхгүйн тулд өвс идэж гарч байгаам чинь гсн... хэхэ гэнт сум хөдлөөд эхэлдэг гэжийшд.
Ээлжийн амралтаа аваад төрсөн нутгаараа амраад ирлээ. Очиход нутаг орноор халуун нар шараад улаан тоос манарсан, сайхан зунтай газраас очсон надад жоохон онцгүй байсан л даа. Гэхдээ яахав төрсөн нутаг бол төрсөн нутаг. Дээр нь зун очилгүй удсаныг ч хэлэх үү сайхан л байлаа. Очингуутаа л бараг маргааш нь Отгонтэнгэрийн рашаан сувилал буюу Отгоны амралт руу гэрийхэнтэйгээ гараад шидчивээ. Чийг сайтай байдаг сайхан хангай нутгаар хүртэл гангийн шинжтэй хуурай, онцгүй, урамгүйхэн л явлаа. Харин амралтанд очсон орой нээх сайхан шиврээ бороо ороод, маргааш өглөө нь босоод ирсэн чинь хамаагүй өнгө засарчихаж. Тэгсэн тэнд байсан хэдхэн хоногт өдөр бүр бороо орж байгал дэлхий дэлэгнээд нүдэн дээр гайхамшиг болдог байна шүү. Нэг харахад л цэцэг харагдаагүй байсан газар янз бүрийн дүүрэн цэцэг ургачихсан. Зургийн аппараттай явах минь яалаа гэж үнэхээр харамсаж байлаа. Хэдхээн хоногийн дотор янзтай зун болдог гэжийшүү. Бороо хур нь аятайхан ороод байвал ургадаг л юм байна байгал дэлхий.
Отгоны рашаан сувилал гэдэг чинь баруун бүсдээ их алдартай юм байна. Ховд, Увс, Баян-Өлгий Говь-Алтай г.м аймгуудаас бас Тувагаас хүмүүс ирж эмч домчид үзүүлээд л халуун рашаанд ороод л халуун шавар тавиулаад л энд тэндхийн рашаан хүртээд л (эмчийн зааваргүй болдоггүй гэж дуулсан ч манайхан үнэн хайнга гарууд дайралдсанаас нь л уугаад амсаад явчих болтойм билээ) байгал дэлхий ан амьтанд (ялангуяа могойнд) залбирч шүтээд л. Янз бүрийн нутгийн аялагатай хүмүүсийн яриаг сонсож инээд хүрээд л бас тэрүүхэндээ хөгжилтэй.
УИХ гишүүн Нямдорж гуай: - Би шулуухана кэлчихэд ийм байна тийм байна гээд өвөрмөц ярьдаг даа. Тэгсэн тэнд тэннис тоглож байсан чинь нэг жааахан хүү яг нутгийн агаатайгаа ижилхэн Би чамд шулуухан кэлчий Чи гарч болно, би чамтай тогломооргүй байна гээ л нэг бацааныг хөөдийн хэхэ. Нутаг нутгийн гоё гоё аялга хэдийг сурсан. Даанч дооглоод байж болохгүй бүгд адилхан болчихвол судлаж амжаагүй олон сайхан үүх түүх, үгийн гарал олдохоо байж монгол хэлний баялаг сан дундарна гэж Саруул-Эрдэнэ багш номондоо бичсэнийг санаад энд бичишгүй.
Би уг нь нутгийн нь индиан мөртлөө тэнд очиж үзээгүй байсан юм л даа. Аймгийн төвөөс очиход зам нь их муу, дээр нь хөдөө газрын амралт сувилалын газар болохоор ч тэр үү зохион байгуулалт, тохь тух нь тун тааруухан бүдүүн баарагдуу боловч хүмүүс тэр сайхан байгал дэлхий рашаан ус руу хошуурдаг нь аргагүйм билээ.
Сониноос хөдөө нутгийн малчин эмэгтэйчүүд нас нь ахимаг болоод ирэнгүүт л хувцаслалтандаа бүгд ижилхэн стийл сонгочдийн байна. Хүрэн эсвэл хөх өнгийн дээл. Дээлтэйгээ адилхан ойролцоодуу өнгийн эсвэл цагаан алчуур, бас цагаан ултай түрийтэй гутал. Өглөө өдөр оройн хоолон дээр ийм ижилхэн стийлтэй 30 40 орчим эмээ нарыг нэг дор харах тун сонирхолтой. Ямар аймаг сумаас ирсэн нь хамаагүй байна лээ. Би саваагүйтээд тэд нарын заримаас нь таны үеийн хүмүүс яагаад бүгд ижилхэн хувцас өмсдийн бол, бүгдээрэнгийнх нь дээл хүрэн юм аа? Гэхээр: - Тэгээд яачхаав чамд ямар хамаатай юм гэж байгаам чинь. Хэхэ худлаа худлаа, үнэндээ өөрсдөд нь ч гэсэн сонин санагдаж байгаа юм гэсээн. Гэхдээ хөдөө газрын настай эмэгтэйчүүд тийм өнгө л сонгодийм шиг байна лээ.
Дээр могойнд залбирч шүтээд гэсэн дээ. Нэг хүн могой харчаад учиргүй сүсэглээд л өмнө мөргөөд л ёстой үнэхээр чин сэтгэлээсээ залбираад л байхыг харсан. Тэгсэн тэр Рашаан усны эзэн нь могой гэж үздэг юм гэнэ. Рашаанд орж байхад цоргоор нь могой ороод ирдэг байсан гэнэ лээ гэж ярихыг сонссоноос хойш рашаанд тайван орж чадахгүй цорго руу нь тас ширтээстэй хэхэ. Гадаа явж байсан чинь жижигхэн хар цоохор могой хараад цочсондоо үсрээд л зугтаачихсан. Юун залбирах мантай, ёстой эвгүй юм билээ.
Заа байз энд тэмдэглэгчихээр өөр чинь юу боллоооо байз... Аа тиййй The Secret гээд ном аваад явсан чинь тэр сайхан байгал дунд, дээр нь амралтаараа мөнч сайхан тохирсон ном уншсан даа. Бөөн happy хүн л явлаа шүү дээ. Уг номоос өөртөө сайн сайхан мэдрэмж төрүүлдэг бүх зүйлийг аль болох ойрхон байлгаж, аль болох байнга мэдэрч байж чадвал сайхан бодлууд, сайхан хүслүүд төрж эргээд тэр нь “таталцалын хууль” (law of attraction) ёсоор амьдралд биелэлээ олдог, ө.х хүний сайн муу бодлууд тэр бодсон зүйлийг өөр рүү чинь ямагт татаж байдаг тухай өгүүлдэг юм. Бас энэ номоор хийсэн бяцхан баримтат кино ч байдаг.
Зиа тэгээд амралтаас эргээд ирсэн аймгийн төвд бас бороо ороод ган тайлагдаад хүн малын зоо тэнийнэ гэдэг нь болж байна даа. Гэртээ хэд хоног дүү нарынхаа авчирч өгсөн кинонуудыг үзэж ээжийн хийж өгсөн хоолыг идэж, ах эгч нарынхаараа орж айл хэссэн шигээ сайхан амарлаа.
Бас аавын нутгаар явж хамаатны хөгшчүүлд очиж золгосон. Тэгээд тоотой хэдэн хоногын амралт маань дуусаж хөгжөөн бужигнаан нь дэвэрсэн их хот руугаа хүлгийн жолоо залвай. Үргэлжлүүлж бичиж магадгүй...
