by Khaled HosseiniЭнэ номын талаар бага сага юм бичью. Яг үнэндээ сайндаа ч биш юмаа нойрны эм хэрэг болоод номын санд байхаар нь аваад уншсан чинь харин ёстой яг загатнасан газар маажив гэгч болсон л доо. Зохиолчын анхны ном бас Афганы анхны англи хэл дээрх ном юм. Ерөнхийдөө хоёр хүүгийн нөхөрлөл, амьдралаар Афганчуудын 70аад оноос хойших аж амьдрал, зовлон зүдгүүрийг харуулсан. Манай хайрт хойд хөршийн ах нар орж ирэхээс өмнөх үеийн хаант засаглалтай Афган, оросуудыг талибчууд хөөж гаргах хүртлэх үеийн Афган, талибаны удирдлаган доорх Афган улс мөн Америкруу дүрвэн гарсан афганчуудын амьдралыг эндээс бага ч гэсэн харж болно. Урьд нь мусьлман хүний талаар ангынхаа казак залуугаас л ойлголт авч байлаа. Тамхи татаж болохгүй, архи ууж болохгүй, эхнэр авталаа найз охин авахгүй, зодоон хийж болохгүй(манай анги нөгөө ангидаа дандаа дээрэлхүүлдэг байлаа л даа гэтэл хамгийн бакь биетэй нь найз гуай), цагаан сараар каз иддэг гээд л мэддэг хэл дуусаж байгаам л даа. Дараа нь нөгөө айхтар 11ны өдөр болоод зурагт болгоноор Афган бол дайсан, мангас, тэр чигээрээ алан хядагчдын үүр уурхай энэ тэр гээд л ёстой Сэм ах гуай бол сүр хүчийг гайхуулангаа маниусынхаа толгойг угаачиж байгаам. Яс юман дээр ярихын бол өөрөө зэвсэг нийлүүлж талибануудыг оруулсан гээд яриул ..... . Энэ хэдэн мусьлман найзуудын шашинаа ойлгох хандлага нь их өөр өөр улам л толгой эргүүлээд байхийм. Зарим нь үнэхээр шашинаа хүндлэн дээдэлж таван мөргөлөө юу ч тохиолдсон бай цагт нь хийгээд, рамаданаар хоолоо сойгоод ёсоо баримтлаад явахын за зарим нь бол архи уугаад авгай хүүхэн эргүүлээд л явахын. Би бүр мини юбка өмсөөд дарвайтлаа будаад сургуулийн multimedia номын санд art of sex гэдэг хуурцаг барьчихсан энэ бол их сайн кино гээд хүнд сурталчлаад явах мусьлман хүүхэнг хараад нүд орой дээрээ гарсаныг хэлэхүү. Хүн хүн өөрөөр л шашинаа хүлээн авдаг байх л даа. Бас нутгаасаа гараад ёстой дураараа жиргэж дунд яөмгөөрөө тоглосон шиг баахан сэвдэг гарууд байдаг биз. Гэхдээ хүнийг хуурч болох ч өөрийгөө тэгэж хуурч явна гэдэг бас л их "зориг" юм шиг байгаан. За тэр ч яаахуу. Номныхоо тухай эргээд орьё. Хоёр найз хүүгийн нэг нь Хазара үндэстэн. Налчгардуу өргөн хамартай, хулс модны навч шиг нарийн нүдтэй, нарны тусгалаас хамааран шар, ногоон болдог харцтай Хятад хүүхэлдэй шиг гэж дүрслээд Могулын үр удмын хүмүүс гэсэн байв.
Хамгийн сонирхолтой нь Хазара үндэстэнг тэнд хүн гэж бараг үздэггүй. Баян Афганы зарц, үйлчлэгч хийж, нийгмээс гадуурхагддаг хүмүүс болж таарсан. Шашины шиа(шийт) чигийг баримталдаг учраас. Өөрсдийгөө Монголчуудын үр удам гэж үздэг бөгөөд Чингис хааны Ү хромсом нь хазарачуудын гуравны хоёрт илэрсэн гэжээ. Тэхээр одоо холбоотой л болоод байх шиг байна. Гээд зураг харсан чинь нээрээ адилхан ч юм шиг. Зарим нь илүү кавказ царайтай юм билээ. За ер нь номынхоо гол юмыг шуудхан хэлэхэд олон жилийн дайн дажинд (хэнд хэрэгтэй байдаг байнаа !) энгийн иргэд л аймшигтай зовлон амсдаг бөгөөд тэр дундаа юугаа ч мэдэхгүй хүүхдүүд өнчин хоцорч хүнд бэрх амьдралын өмнө сөгдөх нь сөгдөж, дүрвэх нь дүрвэж байна, дэлхийн нөгөө хэсэгт ийм юм болоод байна шүү гэдгийг сонирхолтой бөгөөд аймшигтай амьдралаар харуулсан сайхан ном байна лээ."There are many children, but no childhood" from book
P.S: Кино гарсан гэсэн гэхдээ номон дох бүх үйл явдалыг харуулаагүй гэж дуулсан. Дээрх зургийг National Geographic-аас авав.
